Rozwiązania diagnostyczne w przypadkach nowotworów ginekologicznych – dokładne oświetlenie wszystkiego, co musi zobaczyć diagnosta

Wszechstronniejsza metoda określania stopnia zaawansowania nowotworu

W trakcie leczenia wielu rodzajów nowotworów ginekologicznych ważne jest określenie, czy nowotwór dał już przerzuty do węzłów chłonnych. Pierwszymi węzłami chłonnymi, na które najczęściej przerzucają się komórki nowotworowe, są tak zwane „wartownicze węzły chłonne” (sentinel lymph nodes, SLN). Biopsja wartowniczego węzła chłonnego pomaga w określeniu stopnia zaawansowania nowotworu i w razie potrzeby stworzeniu indywidualnego planu terapii. System lokalizacji magnetycznej Sentimag^® - Magtrace^® umożliwia skuteczną identyfikację wartowniczych węzłów chłonnych z pominięciem skutków ubocznych związanych z materiałami radioaktywnymi. [2-3]

Procedura

W celu identyfikacji wartowniczych węzłów chłonnych w trakcie zabiegu chirurg wstrzykuje niewielką ilość (do 2 ml) znacznika Magtrace^® w pobliżu zmiany nowotworowej. Po iniekcji znacznik Magtrace^® przepływa przez układ limfatyczny i „znakuje” wartownicze węzły chłonne.

Wstrzyknięcie znacznika jest możliwe do 30 dni przed zabiegiem, a nawet już na sali operacyjnej po znieczuleniu pacjenta. W trakcie zabiegu chirurgicznego chirurg używa sondy Sentimag^® do identyfikacji oznakowanych wartowniczych węzłów chłonnych, które są następnie usuwane i przekazywane do badania histopatologicznego.

Korzyści

Znacznik magnetyczny Magtrace^® to sprawdzona technika, którą zastosowano już w trakcie ponad 65 000 zabiegów chirurgicznych na całym świecie. Zwiększa ona elastyczność i wygodę tak pacjenta, jak i lekarza, dzięki możliwości iniekcji w obrębie 30-dniowego okna czasowego.

Endomag^®, Sentimag^® i Magseed^® są zarejestrowanymi w Unii Europejskiej znakami towarowymi firmy Endomagnetics Ltd

Magtrace^® jest zarejestrowanym w Wielkiej Brytanii znakiem towarowym firmy Endomagnetics Ltd

Diagnostyka nowotworów z użyciem techniki OSNA

Określenie stopnia zaawansowania nowotworu to krok, od którego zależy rodzaj i zakres leczenia pacjenta. Zasadniczą częścią procesu określania stopnia zaawansowania nowotworu jest ocena statusu zajęcia węzłów chłonnych.

Pełny obraz sytuacji

Status zajęcia węzłów chłonnych jest najważniejszym czynnikiem prognostycznym i parametrem klasyfikacji stadium zaawansowania przy leczeniu nowotworów ginekologicznych. Wiedza o tym, czy węzły limfatyczne są zaatakowane, czy nie, ułatwia lekarzowi określenie rozmiaru ingerencji chirurgicznej oraz rodzaju ewentualnych terapii dodatkowych.

Stosowane obecnie metody badań histopatologicznych posiadają szereg ograniczeń, które albo nie są w stanie dostarczyć niezawodnych informacji diagnostycznych w sytuacjach śródoperacyjnych, albo nie wykazują czułości wystarczającej do określenia stopnia zaawansowania nowotworów. Wiąże się to z ryzykiem przeoczenia niewielkich przerzutów powodujących fałszywe wyniki ujemne prowadzące do niewłaściwej terapii.

W przeciwieństwie do tego metoda OSNA, czyli metoda jednoetapowej amplifikacji kwasów nukleinowych (one step nucleic acid amplification) stanowi szybką, czułą, zestandaryzowaną, molekularną technikę oceny stanu węzłów chłonnych, pozwalającą na dokładne określanie stanu zajęcia węzłów chłonnych. Dzięki analizie całości węzła chłonnego metoda OSNA zapewnia dokładne informacje o stanie zaawansowania nowotworu i niezawodną podstawę podejmowania zindywidualizowanych decyzji w zakresie leczenia pacjenta, w razie potrzeby nawet w trakcie operacji – przyczyniając się do unikania zbyt intensywnej lub niedostatecznej terapii i poprawiając jakość życia pacjenta.

Rak jajnika wykrywa się z reguły w późniejszych stadiach; stanowi on najczęstszą przyczynę zgonów na nowotwory ginekologiczne. Metody leczenia tego typu nowotworu uległy w ciągu ostatnich 30 lat znacznej poprawie dzięki ulepszeniu metod chirurgicznych i zwiększeniu dostępności leków stosowanych w chemioterapii. Stało się tak w szczególności po pojawieniu się leków opartych na platynie oraz, nieco później, zastosowaniu dodatku taksanów. Mimo poprawy jakości leczenia nawet 30% pacjentów nie wykazuje klinicznej remisji choroby, a większość kobiet doświadcza nawrotu nieuleczalnej choroby. [4] Mimo iż skuteczna interwencja chirurgiczna i leczenie choroby we wczesnym stadium wiąże się ze wzrostem szans na przeżycie, nie można indywidualnie przewidzieć, czy u konkretnego pacjenta wystąpi postęp lub nawrót w trakcie lub po chemioterapii. Jest to jednak istotne ze względu na fakt, że u pacjentów odpornych korzystna może być zmiana kombinacji leków [4], włącznie z nowoczesną terapią ukierunkowaną.

Rozwój testów genetycznych poprawia efektywność tworzenia charakterystyki raka jajnika, jego zachowania i stopnia agresywności, jak również zagrożeń dla pacjenta i prognostyki leczenia, ułatwiając dobór właściwej terapii.  

Mutacje germinalne genów BRCA1 i BRCA2 prowadzą do wysokiego ryzyka zachorowania na raka jajnika w ciągu całego życia. Stanowią one przeważające i najlepiej dotychczas zidentyfikowane oraz opisane genetyczne czynniki ryzyka. Geny BRCA1 i BRCA2 występują w ponad połowie rodzin, w których wystąpiły dwa lub więcej przypadków raka jajnika. Ze względu na to, że geny BRCA1 i BRCA2 kodują białka biorące udział w naprawie DNA, guzy wykazujące zmiany któregokolwiek z tych genów są szczególnie podatne na specyficzne czynniki antyrakowe działające na zasadzie uszkadzania DNA. [5]

Niezawodna ocena stanu mutacyjnego nowotworu ma decydujące znaczenie przy doborze pacjentów do terapii ukierunkowanej. Badanie tego rodzaju zmian genetycznych umożliwiają onkologom różne rodzaje molekularnych testów genetycznych, które mogą ich wspomagać przy podejmowaniu zindywidualizowanych decyzji terapeutycznych. Kluczem do doboru właściwej terapii we właściwym czasie i dla właściwego pacjenta są precyzyjne metody diagnostyczne.

Testy molekularne jako podstawa doboru terapii

Testy CytoCell FISH (lokalna hybrydyzacja fluorescencyjna, Fluorescent In Situ Hybridisation), których celami są geny MET, ROS1, CHD5, TOP2A i ZNF217, stosuje się, aby ułatwić histopatologom i lekarzom zrozumienie zachowania i stopnia agresywności guza, a więc także prognostyki leczenia.

Wejdź na stronę CytoCell

BRCA1, BRCA2, TP53, PTEN, ATM, ATR i NF1 to najczęstsze geny wykazujące mutacje germinalne i somatyczne, stanowiące podstawę patogenezy raka jajnika i poddające się badaniu przy użyciu kolejnej generacji testów sekwencyjnych (NGS). System Sysmex pomagający w określaniu ogólnej charakterystyki genomicznej raka jajnika to SureSeq^TM Ovarian Cancer Panel.

Wejdź na stronę SureSeq Pobierz broszurę