Zakażenie układu moczowego (ZUM): palący temat
Zakażenia układu moczowego (UTI) – czasami określane również jako „zapalenie pęcherza” lub „zakażenie pęcherza moczowego” – to infekcja bakteryjna układu moczowego. Układ moczowy obejmuje pęcherz, nerki, moczowody (przewody prowadzące z nerek do pęcherza) i cewkę moczową. ZUM jest dość powszechne i zwykle nie jest poważne, ale jeśli kiedykolwiek go doświadczyłeś/doświdczyłaś, to wiesz, jak poważne mogą być objawy i jak pilnie potrzebujesz leczenia, aby rozwiązać problem.
Większość ZUM jest wywoływana przez bakterie normalnie występujące w przewodzie pokarmowym, takie jak E. coli, chociaż inne bakterie również mogą je powodować. W jelitach żyje wiele rodzajów bakterii, ale ze względu na fakt, że mocz jest sterylny, układ moczowy jest zazwyczaj wolny od bakterii. Więc kiedy bakterie zostaną wprowadzone do układu moczowego, może wywołać ZUM. W większości przypadków bakterie przemieszczają się przez cewkę moczową do pęcherza. Szacuje się, że rocznie na świecie występuje 150 milionów ZUM, co czyni je jedną z najczęstszych infekcji bakteryjnych na świecie. Szacuje się, że tylko około 0,05% osób dotkniętych ZUM to mężczyźni.
Wydaje się, że ZUM mają tendencję do faworyzowania kobiet na podstawie ich anatomii. Prawie jedna na trzy kobiety w wieku 24 lat przechodzi ZUM wymagające leczenia antybiotykami. Kobiety są bardziej podatne na infekcje dróg moczowych, ponieważ cewka moczowa jest znacznie krótsza niż u mężczyzn. Ponieważ u kobiet otwór cewki moczowej znajduje się bliżej odbytu, bakterie ze stolca mogą łatwiej znaleźć drogę do cewki moczowej. U mężczyzn ZUM prawie zawsze jest objawem innego stanu. Często infekcja przeniosła się z prostaty, innej części ciała lub może oznaczać, że coś blokuje drogi moczowe.
Przygotuj mocz w kubeczku – laboratorium zajmie się resztą
Pierwszym krokiem w diagnozowaniu ZUM jest zwykle prosty test paskowy, wykonywany z próbki moczu. Wyszukuje bakterie, a także nieprawidłową liczbę białych i czerwonych krwinek. Najczęściej odbywa się to za pomocą testu paskowego. Jest to szybka, ale nie najdokładniejsza i nie najbardziej niezawodna metoda, ponieważ może skutkować wynikami fałszywie negatywnymi. Analiza laboratoryjna moczu może również składać się z posiewu moczu, który daje lekarzowi informacje, jakie bakterie mogą powodować infekcję i które leki będą najskuteczniejsze – posiew moczu jest metodą bardziej czasochłonną. Z drugiej strony posiew moczu jest to idealnym scenariuszem pod względem swoistości, ponieważ zgadywanie i przyjmowanie niewłaściwego antybiotyku może prowadzić do wzrostu oporności na antybiotyki wśród patogenów układu moczowego.
Co się dzieje po zdiagnozowaniu ZUM?
Istnieją zarówno zabiegi holistyczne, jak i medyczne, lub ich połączenie, które są zalecane przez pracowników służby zdrowia. Czasami zaleca się picie dużej ilości płynów w celu wypłukania bakterii poprzez częstsze opróżnianie pęcherza. Na niektórych medycznych stronach internetowych można znaleźć informacje, że picie soku żurawinowego może pomóc w zapobieganiu a nawet leczeniu ZUM. Niektóre badania także sugerują, że może pomóc w zapobieganiu infekcji, ponieważ żurawina zawiera substancję, która uniemożliwia przywieraniu bakterii E. coli do ścian pęcherza moczowego. Bez przyklejenia się do ściany bakterie takie jak E. coli nie mogą zainfekować dróg moczowych. Możesz znaleźć niezliczone anegdoty od komentatorów na forach internetowych, którzy zaklinają się, że to na nich działa, pomimo sprzecznych dowodów naukowych. Ale prawdziwym bohaterem, jeśli chodzi o ZUM, są antybiotyki.
Antybiotyki na receptę prawie zawsze wyleczą ZUM. Leczenie jest zwykle proste, chociaż w ostatnich latach dochodzi niekiedy do komplikacji ze względu na przepisywanie antybiotyków o szerokim spektrum działania. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem każde podejrzenie ZUM, aby uzyskać odpowiednią antybiotykoterapię.
Oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe
Odwiedź stronę AMR (oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe), aby dowiedzieć się jeszcze więcej o tym, jak ważne jest właściwe stosowanie antybiotyków i innych terapii przeciwdrobnoustrojowych.
ŹRÓDŁA
[1] Blahd, W. MD (reviewed by). (2017): Slideshow: A Visual Guide to Urinary Tract Infections
[2] Bandukwala, N.Q. DO (reviewed by). (2018): What Are Urinary Tract Infections (UTIs)?
[3] Cox, D. (2017): Everything you ever wanted to know about urinary tract infections.
[4] Jepson, R. G., Williams, G., & Craig, J. C. (2012): Cranberries for preventing urinary tract infections. The Cochrane Library
[5] Krieger, J. N., Ross, S. O., & Simonsen, J. M. (1993): Urinary tract infections in healthy university men The Journal of urology, 149(5), 1046-1048.
[6] Pevzner, H. (2018): How to Prevent Urinary Tract Infections or UTIs
[7] Raz, R., Chazan, B., & Dan, M. (2004): Cranberry juice and urinary tract infection. Clinical infectious diseases, 38(10), 1413-1419.
[8] Jenny Stamos Kovacs (2021): Urinary Tract Infections (UTIs)